Van harte welkom,

Mijn naam is Stan Géron en ik ben geboren op 26-10-1995 in het mooie Maastricht. Ik heb sinds 2016 mijn certificaat Terrariumkunde en sinds 2017 het Besluithouders van dieren; herpeten, ofwel, reptielen, amfibieën en geleedpotigen. Mijn passie voor dieren begon al van kinds af aan. Ik ben altijd gefascineerd geweest door alles wat loopt, kruipt, huppelt, zwemt.. alles wat leeft zullen we maar zeggen. Terwijl mijn leeftijdsgenootjes altijd "stoere" interesses hadden was ik altijd bezig met het zoeken naar beestjes, buiten zijn en interesse tonen in alles in onze prachtige wereld. Ik liep altijd met iets in mijn handen, van slakken tot hondjes en van kikkers tot hagedisjes. Mijn motto is door mijn moeder verzonnen toen ik klein was; "Alles wat leeft is aaibaar". Dit is voor mij nog steeds van toepassing, echter, je moet weten wat je doet, het dier kennen van zijn nature en respect hebben voor de dieren. Ik ben géén persoon die de dieren stoort in hun bezigheden en ook niet iemand die voor de stoerdoenerij dieren oppakt. Het is altijd uit pure interesse geweest en nadat ik ze zorgvuldig heb bekeken, werden ze ook weer op hun plaats teruggezet. 

Ik heb altijd willen leren over dieren, heb me altijd leergierig opgesteld en heb altijd plezier in mijn werk. Ik heb veel werkervaring met dieren en heb ook altijd huisdieren gehad. Altijd de "normalere" huisdieren. Ik weet wat de verzorging van vogels en zoogdieren inhoudt, echter, ik wilde weer wat nieuws proberen.. Mijn interesse viel op de bijzondere wereld van de koudbloedigen. De groep koudbloedigen is groot, het betreft namelijk reptielen, amfibieën, vissen en insecten. Toen ik op de middelbare school zat hadden ze teveel wandelende takken, de lerares vroeg wie wat takjes wilde hebben.. Natuurlijk ging mijn vinger de lucht in. Dit is wat nieuws.. Ik kocht een klein terrarium en begon met 4 kleine wandelende takjes. Kleintjes worden groter en ik was trots dat ik de enige was die de diertjes in leven wist te houden. Hier kwam ook nog eens bij dat ik ook nog jongen ervan trok. Het waren alle vier meiden, om u even in de war te brengen.. Wandelende takken zijn namelijk in staat zichzelf te "klonen", de vrouwen leggen eieren die ook onbevrucht opengaan. Natuurlijk zijn de nimfjes sterker wanneer de eieren bevrucht zijn door de man. Bij het kopje "Dieren" zal ik hier meer over vertellen. Het beviel me wel, die gekke insectjes en ik bleef jongen krijgen, dat betekent toch dat je iets goed doet in de verzorging.. Het recordaantal bij mij was 800 nimfjes, zo heten de baby's. Ik begon meer interesse te krijgen voor de reptielen en in 2013 kreeg ik mijn eerste baardagaam Charlie. Er stond op facebook een advertentie dat ze deelnemers zochten voor het programma "beestengeluk", ik melde me aan en werd kandidaat. Ik mocht, met mijn wandelende takjes, richting Apeldoorn voor een interview. Wat een belevenis. Ik heb veel soorten reptielen al gehad en heb ook veel dieren gezien die door onwetendheid een slechte verzorging hebben gekregen. Dit is een van de redenen waardoor ik voorlichting ben gaan geven en een (kleinschalige) opvang ben gestart. 

In 2014 heb ik besloten om voorlichting te gaan geven met deze bijzondere, indrukwekkende dieren. De reden hiervan is naast dat veel mensen al de kriebels krijgen bij het woord "reptiel" ook dat ik wil voorkomen dat mensen een impulsieve aankoop doen, deze dieren staan het dichtst bij de dino's, ze leven al meer dan 300 miljoen jaar op aarde en weten zich nog steeds staande te houden ondanks al onze menselijke acties. Deze dieren zijn primitiever dan welk dier dan ook. Dat houdt in dat het dus ook geen knuffeldieren zijn, het zijn kijkdieren en het blijven wilde dieren.

Veel plezier en voor vragen kunt u altijd contact met me opnemen, ook zijn wij te volgen op Instagram en Facebook.